Nagie Mgły | 2017

Wiesz, nie zawsze byłem tym, kim chciałem być
Nie zawsze żyłem tak, jak chciałbym żyć
Ale wierzyłem, że nadejdą dni
Że tylko na papierze łzy popłyną
Że tylko zwierzę nie rozumie innych istot
Że będzie lepiej mimo wszystko
Nie zostawię jej tak szybko
Będę dłużej czuł jej bliskość
Braci się nie traci, co weryfikuje przyszłość
Przyjaźnie nie poddają się zyskom
Słabe kontakty lubią wyschnąć
Ukryte prawdy, żal, rzeczywistość
Rodzinne sprawy, śmierć, czysta miłość
Próżne zabawy, śmiech popity pychą
Nie należy wszystkiego brać siłą
Szukam w sobie tego, co tam było, już
Czuję to, nagie mgły
Kiedy pragniemy w życiu coś mieć
To jakbyśmy zaczynali żonglować ogniem
Niezbadane są wyroki boskie
Trzeba się sparzyć, żeby odnotować postęp
Ludzie mówią zawsze to, co im wygodne
Giną emocje, łatwiej jest im sięgnąć po portfel
Czasem życie to nonsens
Najtrudniej namalować własny portret
Ale po zimie zawsze czuję wiosnę
Choć w mojej rodzinie życie słodko-gorzkie
Widzę, jak zmieniają się wibracje
Czemu zawsze oceniają nas jak dawniej?
Ludzie nie widzą własnych błędów
Ale chętnie wytkną je komu innemu
Kiedyś nie doceniałem własnych wersów
Dzisiaj piszę je we własnym imieniu
Czuję to, nagie mgły
W tym atramencie płynie żywa krew
Czemu emocje ciągle zdradzają mnie?
Stawiają w niezręcznych sytuacjach gdzieś
Każdego kiedyś zjadł stres
Trzeba umieć mieć podejście
Niektóre sprawy wymagają więcej
Jak nie wiesz, nie rozumiesz — wara ręce
Chcemy od życia, żeby było lepsze
Czuję to, nagie mgły

Знаешь, я не всегда был тем, кем хотел быть.
Я не всегда жил так, как хотел бы жить
Но я верил, что придут дни
Что только на бумаге слезы потекут
Что только животное не понимает других существ
Что будет лучше, несмотря ни на что
Я не оставлю ее так скоро.
Я буду чувствовать ее близость дольше
Братья не теряются, что проверяет будущее
Дружба не уступает прибыли
Слабые контакты любят высыхать
Скрытые истины, сожаление, реальность
Семейные дела, смерть, чистая любовь
Тщетные забавы, смех, пропитанный гордыней
Нельзя все брать силой
Я ищу в себе то, что там было, уже
Я чувствую это, голые туманы
Когда мы хотим иметь что-то в жизни
Как будто мы начинаем жонглировать огнем.
Неисследованные божественные суждения
Нужно обжечься, чтобы увидеть прогресс.
Люди всегда говорят то, что им удобно
Эмоции теряются, им легче достать кошелек
Иногда жизнь-это вздор
Труднее всего нарисовать собственный портрет
Но после зимы я всегда чувствую весну
Хотя в моей семье жизнь горько-сладкая
Я вижу, как меняются вибрации
Почему они всегда судят нас, как раньше?
Люди не видят своих ошибок
Но они с радостью передадут их кому-нибудь другому.
Раньше я недооценивал свои стихи
Сегодня я пишу их от своего имени
Я чувствую это, голые туманы
В этих чернилах течет живая кровь
Почему эмоции постоянно предают меня?
Они ставят в неловкие ситуации где-то
Каждый когда-то съел стресс
Нужно уметь подходить
Некоторые вопросы требуют больше
Как не знаешь, не понимаешь, - всплеснула руками она.
Мы хотим, чтобы жизнь была лучше
Я чувствую это, голые туманы